آنچه باید قبل از ازدواج بدانیم
موضوع: کفویت(1): همسر شما، همسفر شماست
معمولا در مورد کفویت(همتایی زن و مرد) چیز خاصی نخواندهایم. در این اندک سعی میشود ابتدا یک نگاه صحیح در بحث همتایی زن و مرد در غالب سه مطلب اساسی خدمت شما تقدیم گردد و سپس به بررسی کفویتهای چهارگانه، کفویت جنسی، کفویت اعتقادی، کفویت ظاهری و کفویت خانوداگی خواهیم پرداخت.
همتایی را درست بفهمیم
معمولا وقتی سخن از کفویت زن و مرد به میان میآید، ما معنای آن را در نظر آورده و گمان میکنیم که بناست زن و مرد باید از هر نظر همتا و همانند باشند و یک به یک خصوصیات مرد را مقابل خصوصیات زن گذاشته و اگر یک جا همخوانی نداشت، میگوییم کفویت ندارند و دیگر تمام. اگر قد دختر خانم پنج سانت کوتاهتر از قدی بود که مورد نظر آقا پسر است، میگوییم اینها به هم نمیخورند یعنی کفو هم نیستند و این مورد را رها کرده و سراغ مورد بعدی میرویم. لازم دیدیم که سه نکته اساسی در این زمینه خدمت شما بیان نماییم که توجه به آنها، مفهوم صحیح کفویت را در ذهن ما ترسیم خواهد کرد.
تطابق صددرصدی غیرممکن است. همسر شما، همسفر شماست
هر چند انتظار میرود که زوجین در جنبه های مختلف همتای یکدیگر باشند ولی نباید فراموش کرد که هیچ گاه دو نفر کاملاً مثل هم نخواهند بود. باید بدانیم که اگر زن و مرد حدود 80 درصد به بالا توافق داشته و دارای خصوصیات و روحیات یکسان باشند، کفایت میکند و اصولا بیشتر از این مقدار معمولا ممکن نیست ولی آنچه مهم است توافق زوجین در کلیات و اصول و فروعات اصلی است. خلاصه زوجین باید اختلافات اساسی نداشته و حول یک محور جمع شوند.
نکته مهم این است که اگر نوع نگاه به زندگی مشترک، صحیح نباشد؛ ممکن است کوچکترین اختلافات، سبب بزرگترین مشکلات شود. اگر ما همسرمان را همسفر خود نبینیم، بیست درصد که هیچ، یک درصد اختلاف هم ممکن است مشکلزا باشد.
باید بدانیم که همسر ما، همسفر ما در زندگی دنیاست. همسفری که باید تا پایان عمر با او بوده و همراهش در مسیر زندگی پیش رویم. طبیعی است که برای انتخاب همسفر، تطابق صددرصدی بین دو نفر لازم نیست ولی لازم است که این دو نفر هدفشان یکی باشد، باید گرایشها و تمایلاتشان به هم شبیه باشد، باید خط قرمزهای همدیگر را رد نکنند، باید مکمل یکدیگر باشند، مثلا اگر شما کاستی در پیمودن مسیر دارید، همسفرتان باید آن را تکمیل کند و بالعکس. همسفرها باید به موقع برای هم گذشت کنند و خستگیهای و دلتنگیهای همدیگر را تحمل نمایند و سنگ صبور هم باشند تا بتوانند از هم انرژی گرفته و راه را به نهایت برسانند. باید نگاه ما به همسرمان نگاه یک همسفر باشد، نه نگاه یک پرستار یا کسی که ما حق داریم با او هر گونه که خواستیم برخورد کنیم و او هم باید ما را تحمل کند، همه نیازهای ما را تامین کند و هیچ هم نگوید.
با این نگاه، اختلافات جزئی مشکلزا نخواهد بود. در یک سفر، دو نفر میتوانند همسفران خوبی باشند، علیرغم اینکه اختلافاتی هم دارند. هر چه سفر طولانیتر و فراگیرتر باشد، تطابق بیشتری لازم است ولی تطابق کامل نه ممکن است و نه لازم، در یک سفر و بین دو همسفر اصولی حاکم است که اختلافات را تبدیل به فرصت میکند و در طول سفر، با توجه به این اصول، همسفرها با پوشاندن ضعفهای همدیگر و دلجویی و حمایت از هم و ایثار و گذشت، محبتشان به هم افزون میشود و علقه و عاطفه بین آنها ریشهدار میشود. همه میدانیم که دو همسفر هیچگاه از همدیگر متوقع نیستند، کار خود را به گردن دیگری نمیاندازند، خستگی های خود را به دیگری تحمیل نمیکنند و سعی میکنند که سفر را برای دیگری شیرین و مشکلاتش را آسان نمایند. اگر این اصول در زندگی حاکم باشد، اختلافات اندک بین زوجین نه تنها آسیب نیست بلکه فرصت است.
ادامه دارد….
دیدگاه خود را بنویسید